การออกเดทตอนแต่งงาน

หลังจากที่แต่งงานมาได้ 21 ปี

ผมก็ค้นพบวิธีใหม่ในการทำให้ความรักสดใสมีชีวิตชีวาอยู่เสมอ

เพราะวันหนึ่งภรรยาผมบอกว่า ผมต้องออกเดทกับผู้หญิงคนหนึ่ง

มันเป็นไอเดียของเธอล้วนๆจริงๆนะ

" ฉันรู้ว่าคุณรักเธอ " ภรรยาผมว่า

" แต่ผมรักคุณนี่ " ผมเถียง

" ฉันรู้ค่ะ แต่คุณก็รักเธอคนนี้ด้วยเหมือนกัน"

ผู้หญิงคนนั้นที่ภรรยาอยากให้ผมไปหา คือ แม่ของผมเอง

ซึ่งเป็นหม้ายมา 19 ปีแล้ว

เนื่องจากงานที่รัดตัวและต้องดูแลลูกๆ

ทำให้ผมไปเยี่ยมแม่เพียงบางครั้งบางคราวเท่านั้น

วันที่ผมโทรไปหาแม่เพื่อชวนท่านออกไปทานข้าวเย็นและดูหนัง

แม่ถามว่า "มีอะไรหรือ? ลูกสบายดีรึเปล่า? "

แม่ผมเป็นผู้หญิงประเภทที่คิดว่าการที่คนโทรมาหากลางดึก

หรือเชิญอย่างกระทันหัน

หมายความว่ามีเรื่องไม่ค่อยดีเกิดขึ้น

ผมตอบแม่ว่า

"ผมว่าดีออกถ้าเราได้ใช้เวลากันตามลำพังสองคนแม่ลูกบ้าง"

แม่นิ่งคิดไปครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า " แม่ยินดีมากเลยจ้ะ "

เย็นวันศุกร์หลังเลิกงาน ผมขับรถไปรับแม่ที่บ้าน

ผมรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เมื่อผมไปถึงบ้านแม่

ผมก็สังเกตุได้ว่า

แม่เองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน

แม่สวมเสื้อโค้ทนั่งรอผมอยู่ในบ้านเรียบร้อยแล้ว

แม่ม้วนผมแล้วสวมชุดที่แม่ใส่ในวันฉลองครบรอบการแต่งงานครั้งสุดท้าย

พลางยิ้มรับผมด้วยใบหน้าที่แจ่มใสราวกับทูตสวรรค์

"

แม่บอกเพื่อนๆว่าแม่จะออกไปเที่ยวกับลูกชาย พวกเขาประทับใจกันใหญ่ "

แม่พูดขณะที่กำลังก้าวขึ้นรถ " พวกเขารอฟังแทบไม่ไหวเลย "

เราไปภัตตาคารที่ถึงแม้จะไม่หรูหรา

แต่ก็ดีเยี่ยมและบรรยากาศก็อบอุ่นสบายๆมากๆ

แม่ควงแขนผมเดินราวกับว่าเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง

หลังจากที่เรานั่งลงเรียบร้อยแล้ว

ผมต้องเป็นฝ่ายอ่าน เมนูอาหาร

เพราะสายตาของแม่อ่านได้เพียงตัวหนังสือตัวใหญ่ๆเท่านั้น

เมื่อผมอ่านเมนูอองเทรไปได้เพียงครึ่ง

ผมเงยขึ้นมองเห็นแม่กำลังมองดูผมอยู่ด้วยรอยยิ้มระลึก

ถึงความหลัง

"ตอนที่ลูกยังเล็กนั้น แม่ต้องเป็นคนอ่านเมนูให้ลูกฟัง "

แม่ว่า "

งั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่ผมจะผลัดเวรให้แม่นั่งฟังสบายๆบ้าง

" ผมตอบ

ในระหว่างมื้ออาหารนั้น

เราคุยกันอย่างถูกคอ-ไม่ใช่เรื่องราวพิเศษอะไร-เพียงแต่สลับกัน

ถามว่าชีวิตของเราเป็นยังไงทำอะไรที่ไหนมาบ้าง

เราคุยกันสนุกมากจนไปดูหนังไม่ทัน

เมื่อผมไปส่งแม่ที่บ้าน แม่พูดว่า

"แล้วแม่จะออกไปเที่ยวกับลูกอีกนะ แต่คราวนี้ลูกต้องยอม

ให้แม่เป็นเจ้าภาพนะจ๊ะ"

ผมตอบตกลง

"ดินเน่อร์เป็นยังไงบ้าง?" ภรรยาถามเมื่อผมกลับถึงบ้าน

"ดีเยี่ยมกว่าที่ผมคิดไว้มากเลย" ผมตอบ

ไม่กี่วันต่อมา แม่ผมเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายเฉียบพลัน

มันเกิดขึ้นกระทันหันมากจนผมช่วยอะไรไม่ทันเลย

หลายวันต่อมา

ผมได้รับจดหมายพร้อมใบเสร็จจากภัตตาคารที่ผมกับแม่เคยไป

มีโน๊ตเล็กๆแนบมาด้วยว่า

" แม่จ่ายค่าอาหารชุดนี้เรียบร้อยแล้ว

แม่รู้อยู่แล้วว่าแม่คงไปไม่ได้

แต่อย่างไรก็ตาม แม่ก็จ่ายสำหรับสองคน คือลูกกับภรรยา

ลูกคงเดาไม่ถูกหรอกว่า

วันนั้นมีความหมายต่อแม่มากแค่ไหน , รักลูกจ้ะ "

วินาทีนั้น ผมเข้าใจถึงความสำคัญของการกล่าวคำว่า " รัก "

ต่อคนที่เรารักในช่วงเวลาที่

เค้าต้องการมัน

ไม่มีอะไรสำคัญมากไปกว่าครอบครัวของคุณ

จงให้เวลากับพวกเค้าในเวลาที่พวกเค้าต้องการคุณ

เพราะสิ่งเหล่านี้ ไม่อาจผลัดวันประกันพรุ่งได้

บางคนบอกว่า หลังจากที่คุณคลอดบุตรแล้วต้องใช้เวลาราว

6 สัปดาห์จึงจะคืนสู่สภาพเดิม

คนนั้นไม่รู้ว่าหลังจากที่คุณได้เป็นแม่คนแล้ว

ไม่มีคำว่าคนเดิมอีกต่อไป

บางคนบอกว่า คนเราเรียนรู้การเป็นแม่ได้เองตามสัญชาติญาณ

คนนั้นไม่เคยพาลูกสามขวบไปซูเปอร์มาร์เกต

บางคนบอกว่า การเป็นแม่คนนั้นน่าเบื่อ

คนนั้นไม่เคยนั่งรถที่ลูกวัยรุ่นขับหลังจากที่ได้ใบขับขี่มาหมาดๆ

บางคนบอกว่า ถ้าคุณเป็นคนดี ลูกออกมาก็จะดีเอง

คนนั้นนึกว่าเด็กคลอดออกมาพร้อมกับคู่มือการใช้และใบรับประกัน

บางคนบอกว่า แม่ที่ดีไม่ควรขึ้นเสียงกับลูก

คนนั้นไม่เคยเปิดประตูหลังบ้านออกมาทันได้เห็นลูกหวดลูกกอล์ฟเข้าใส่หน้าต่าง

ครัวของเพื่อนบ้านพอดิบพอดี

บางคนบอกว่า การเป็นแม่คนนั้นไม่ต้องมีการศึกษาก็ได้

คนนั้นไม่เคยช่วยลูกประถมสี่ทำการบ้านเลข

บางคนบอกว่า แม่รักลูกคนที่ห้าไม่เท่าลูกคนแรก

คนนั้นไม่เคยมีลูกห้าคน

บางคนบอกว่า

ช่วงที่ยากที่สุดของการเป็นแม่คือตอนเลี้ยงและตอนคลอด

คนนั้นไม่เคยยืนดูลูกขึ้นรถเมลไปโรงเรียนอนุบาลวันแรก

หรือขึ้นเครื่องบินไปบู๊ทแคมป์ของทหาร

บางคนบอกว่า งานของแม่นั้นหมูๆ ปิดตาสองข้าง

หรือมัดมือไว้ข้างหนึ่งก็ยังไว้

คนนั้นไม่เคยสอนการออกเดินขายคุ๊กกี้ให้กับเหล่ายุวนารี 7

คนที่กระจุ๊กกระจิ๊กคิกคักกัน

อยู่ตลอดเวลา

บางคนบอกว่า แม่เลิกกังวลได้แล้ว

หลังจากที่ลูกแต่งงานออกเรือนไป

คนนั้นไม่รู้ว่าการแต่งงานคือการนำลูกชายหรือลูกสาวคนใหม่เข้ามาอยู่ในสายใยใจของแม่

บางคนบอกว่างานของแม่สิ้นสุดลงเมื่อลูกคนสุดท้ายออกจากบ้านไป

คนนั้นไม่เคยมีหลานยาย หรือหลานย่า

บางคนบอกว่า แม่รู้ดีอยู่แล้วว่าคุณรักท่าน เพราะงั้น

ไม่ต้องบอกท่านก็ได้

คนนั้นไม่เคยเป็นแม่คน

โปรดส่งต่อถึงทุกคนที่เป็น "แม่" และทุกคนที่มี "แม่"

ที่มา : เจ้นวล

เจ้าของบทความ : ไม่ทราบชื่อ